De niet overvloedige regen waar we vorige week op hoopten is helaas wat anders uitgevallen want een kleine 50 liter regen op een week tijd is best nat. Dus euhm van ons planten in de serre zonder plastiek is niet veel in huis gekomen. Maar de plantjes moesten natuurlijk wel in de grond dus hebben we onze beste puzzelskills in de andere serres boven gehaald. Opgeruimd wat kon opgeruimd worden en daar dan het hoogst noodzakelijke tussen gepropt. De dringendste gevallen zitten in de grond en kunnen beginnen groeien dus binnenkort vollenbak herfstgroen in het aanbod. Begin al maar te dromen van kervel, paksoi EN snijsla. Nen boer moet toch serieus flexibel zijn é, maar gelukkig niet in de letterlijke zin van het woord 😉
Op ons veld hebben we een nieuwkomer en niet de minste want we spreken over onze worteltjes van buiten. Het heeft lang geduurd en bloed, zweet en tranen gekost om ze te laten kiemen en ze terug te blijven vinden onder de gigantische onkruiddruk dit jaar, maar we hebben er toch. Niet helemaal de hoeveelheid waar we op hoopten, maar het is een jaar waarin het gezegde “beter iets dan niets” zeker van toepassing is. En eigen worteltjes, daar kan niets tegen op dus wortelliefhebbers, laat u gaan voor zolang het kan 🙂 We proeven ze met plezier iedere dag voor want wij eten toevallig ook heel graag die zoete, sappige oranje dingen.
Verder beginnen de courgettes van buiten stillekes de geest te geven. Je zou voor minder als je houdt van zon en warmte en dan een week als deze die we net gehad hebben over je kop krijgt. Maar gelukkig hebben we een nieuwe reeks in de serre geplant en daar kunnen we ook de vruchten van beginnen plukken dus van een strak staaltje teeltplanning gesproken. We gaan dus nog even door met de courgettes zolang de temperaturen niet te veel de diepte in duiken.
En ook buiten is er weer broccolini van eigen kweek. Dat zijn mini broccoliroosjes op een lang steeltje. Je mag of beter gezegd moet dat met steeltje en al opeten want die jonge steeltjes zijn echt smaakbommetjes. Broccolini is nog fijner van smaak dan broccoli dus echt njammie. Zeker eens proberen en je weet dat alles past in een wokske als je geen receptinspiratie hebt.
In fruitland weinig verandering dus hebben we het graag nog eens over ons meloenen. We hebben nog de laatste Charentais meloenen en ook de Piel de Sapo meloenen rijpen goed af. Dit schrijvende zijn we toevallig een Piel de Sapo aan het smullen dus even een omschrijving: groengeel van kleur aan de binnenkant en lekker zoet. De zoetigheid is eerder een frisse zoetigheid dus heel anders van smaak dan een Charentais. En afhankelijk van hoe dik je de schil eraf snijdt, heeft de buitenkant een aangename “crispyness”. Blijft een leuke meloen om in het aanbod te hebben. We weten dat hij niet zo gekend is, maar met deze omschrijving nodigt het hopelijk uit om hem eens te proberen want Ardooise meloenen, dat is toch eentwa 🙂
