We hebben een productieve week achter de rug want we kunnen twee grote werken schrappen van ons to do lijstje. De eerste helft van de patatten is uit de grond en ligt binnen. En onze kale serre heeft een nieuw plastiek jasje gekregen zodat de gewassen die erin staan lekker warm hebben en vlot groeien.
Over die patatten: we schatten dat de nattigheid vorig jaar ergens in oktober begonnen is en sindsdien niet echt meer opgehouden heeft. Dat zorgde ervoor dat we vorig jaar niet al ons patatten kunnen uitrijden hebben en er zo dus een deel van de oogst verloren is gegaan aan pureepatatten in de grond. Niet leuk natuurlijk, maar het gevolg daarvan is dat we dit jaar extra op ons hoede zijn om niet weer hetzelfde voor te hebben mocht het weer dezelfde richting uitgaan. We waren dus heel dankbaar voor de drogere week en hopen dat het niet de laatste was want op één week kunnen we natuurlijk ook geen wonderen verrichten. Duimen jullie mee voor niet al te veel regen zodat we komende week de andere helft van ons patatten nog kunnen opgraven en we daar dan de rest van het jaar geen stresske meer over hoeven te hebben?
De koude ochtenden zijn niet alleen heel mooi, maar ook windstil. En dat windstil is net wat we nodig hebben voor plastiek over de bogen van de serre te kunnen spannen. Dus vrijdagochtend was het moment om dat in orde te brengen. Een van de coole dingen aan boeren is dat je eigenlijk van tevoren nooit echt weet wat de dag gaat brengen. We hebben een to do lijstje en afhankelijk van het weer moeten we dan de prioriteiten van de dag gaan bepalen. En op zo van die droge, windstille vrijdagen dan zijn er eigenlijk te veel prioriteiten waardoor de planning soms eens een beetje in de soep draait 😉
In de serres gaat het snel bergaf met de tomaten want geen zon = geen warmte = geen rijping. Gek jaar voor de tomaten want we hebben alles hetzelfde gedaan als vorig jaar, zijn ruim een maand later kunnen beginnen oogsten en ook het einde van de tomaten zal minstens een maand vroeger vallen. Maar we hebben er nog wel een beetje dus laat dat je zeker niet tegenhouden om nog een laatste beetje te snoepen want tis tot minstens juni 2025 eer de nieuwe lichting zich aanbiedt. Ook de paprika’s rijpen niet snel meer verder, maar er hangen wel nog heel wat groene exemplaren aan die zo hun best gedaan hebben om nog te groeien dus kunnen we die nog opsmullen.
Buiten zijn de witte bloemkolen op, maar hebben we wel nog een serietje paarse bloemkolen voor de verandering. Keileuk, vrij gelijkaardig van smaak, maar best stomen ipv koken want bij koken wordt het paars een beetje vreemd van kleur. Wij aten deze middag een risottotje van palmkool en oesterzwammen en het mag gezegd: het is een aanrader. En hopelijk zijn jullie blij dat de snijsla terug is, maar daarover volgende week wat meer vertelsels want anders wordt het wat veel leeswerk.
In fruitland zijn de Europese kiwi’s terug van weggeweest en wij hebben ze stiekem wel gemist. De pruimen lopen op hun einde en de Boskoop stoofappels zijn terug dus we kunnen weer appelmoes eten of rode kool met appeltjes, njammie.
Soep van de week = wortelsoep
